Çoook uzun zaman önce çektiğim fotoğraflar makinemin içinde öylece beni bekliyordu. Çünkü taşındığımız evimizde wifi sorunu yaşıyoruz. Bir iki gündür ( çok şükür ) var. Ve pek tabii koşa koşa buraya geldim.

Çınar 25 aylık. Yeni evimize taşınalı 3 ayı geçiyor. Oğluma ayrı bir oda yapmamıştım. Kendi odamızda bir ikea yatagı ile yatıyordu. Hatta onunda yazısı burada! Kısıtlı imkanlarla en iyisini yapmıştık. Ayrı bir oda yapmak, oda takımı almak ,istemedim çünkü ben yine o büyüdüğünde oda seçimini kendi yapsın isteyenlerdenim. Yatagınında zamanı gelince dar geleceğini biliyordum ama böylesi daha iyi oldu. Tam emzirmeyi kesme dönemi ile odayı ayırma dönemi birleşti, çok zorlanmadım. Bir de benim için bu süreci hızlandıran şey Montessori yatagımızdır!

Montessori sistemi benim oldukça ilgimi çekiyordu. Ve mutlaka çocuğun yaşadığı alanı, çocuğun boyutlarına göre dekore etmenin öneminden bahsediyordu. Bu ona kendi işlerini kendi yapabilme ile, yeterlilik duygusu ve kendine güveni kazandıracaktı. Yatağından istediğinde inip çıkacak, kitaplarını seçebilecek, oyuncaklarını toparlayabilecek ve masasında çizim yapabilecekti. En önemli nokta '' o istediğinde '' ve '' kendi başına'' olmalı. Bu nedenle gidip milyarla dökerek, koca koca yataklar, yüksek yüksek kitaplıklar almak istemedim. Erkek milleti işte, biraz zor anlıyorlar eşimi ikna etme sürecim biraz sancılı oldu. O oğluna arabalı bir takım alam hayali içinde idi. 2 yaşındaki çocuk ne anlayacaksa artık :)

İnternetten bulduğum modeller için fiyat alma dönemimde çok sıkıntılıydı. İnanılmaz fiyatlar duydum! Aklınız şaşar. Bir yatak için 5 bin isteyeni bile ki eyvah eyvah! Sonra allah çıkardı karşıma diyeceğim bir alakasız sohbet sırasında, arkadaş önerisi ile usta ilke tanıştık. Mütevazi, becerekli ve işini seven biri.  Yatak ve dolabımızı yaptırdık.