Ve 41. haftalık doğum hikayem 01.11.13 'te son buldu! Uzun süredir takip edenler, çok büyük bir arzu ile normal doğum istediğimi bilirler. Gerek egzersizler, gerek düzenli yürüyüşler, su tüketimi, olumlamalar ile normal doğum için çabaladım. Ama gerçekten dünyaya nasıl geleceklerine bebekler karar veriyor. Normal doğum süreci 42. haftaya kadar uzayabiliyor bir sakıncası yok ise.. Ama 9 aylık süreç tabi 40. haftada son buluyor, 40. haftadan sonra sıkı takip istiyor. Çınar ise bi hafta da fazladan kalarak annesini en büyük göbişli gebe ilan ettirdi :))
Geçtiğimiz hafta rutin kontrolüme gittiğimde doktorum kese içindeki suyun çok azaldığını ve bebeğin eşininde bu durumdan etkilenip, kireçlenmeye başladığını söyledi. Şimdi olmuyor da, eskilerde bu anne karnında bebek ölümlerinin çoğunun sebebi buymuş. Eş kireçlenmeye ve su azalmaya başladıkça bebeğe kan ( oksijen ) akımı azalıyormuş. Bekleyebiliriz ama bence manasız olur zaten suyu az olduğundan normal doğum kanalına girmez boşuna sancı çekersin dedi. O an sanki tüm yıl bir sınava çalışmış ve geç kaldığım için girememiş gibi hayallerim yıkılmış hissettim kendimi. Zaten hamileliğin son ayları zor bide ben fazladan 10 gün daha geçtiği için eşimle göz göze geldiğimizde " yeter artık burası son durak " dedi beni cesaretlendirdi.
Onun sağlığı çok önemli idi! Ve hemen ertesi gün için Spinal sezaryana karar verildi!
Saat 15.30 da minik meleğimin ortalığı yıkan ağlaması kulaklarımdaydı!
Biz çok iyiyiz, merak eden tebrik eden herkese yürekten teşekkürler!
Şimdi de maşallahlarınızı eksik etmeyin olur mu ablalar, teyzeler!
RENKLİ GÜNLER ^_^
